Woorden met kracht!
Het begint altijd met: er komt een man/vrouw bij de dokter…
En in dit geval gaat het om een 40-jarige Amsterdammer, die zich heeft ziekgemeld met spanningsklachten. Hij heeft in een korte periode veel vrienden en familie verloren. Zijn zus is overleden aan gemetastaseerd borstcarcinoom (uitgezaaid borstkanker), terwijl ze jaren terug genezen was verklaard. Haar man, dus zijn zwager, is niet lang daarna ook overleden aan de gevolgen van COVID19. Diens kinderen zijn dus in 2-3 maanden weeskinderen geworden. Daarnaast zag hij 2 van zijn beste maten eerst wegkwijnen thuis en vervolgens lagen ze op de IC aan de beademing, ook zij komen helaas niet meer terug. Wat zal hij ze missen! Samen de bitterballen en de flesjes bier wegwerken als Ajax de zoveelste kampioenschap binnenhaalt.
Hij loopt bij de psycholoog en heeft daar verschillende gesprekken gehad. Ik begeleid hem in zijn ziekteverzuim. Voor ons eerste gesprek ontving ik van hem al een intake verslag van de psycholoog. Hierin stond onder andere: de heer A. is verdrietig, gefrustreerd en moe. Mijns inziens best begrijpelijk als je bovenstaande leest in het intakeverslag.
Toen hij voor het eerst op mijn spreekuur kwam (op 1,5 meter afstand en zonder covid19 klachten), zag ik een zeer vermoeid uitziende man, hij zag er zeker niet uit als een 40-jarige, maar eerder 10-15 jaar ouder. Ik vroeg hem hoe het gaat. Hij antwoordde met: ‘ja, gewoon KUT.’
The more you say, the less people remember. The fewer the words, the greater the profit
François Fenelon
Terwijl hij die woorden uitsprak, dacht ik bij mezelf dat die drie letters meer zeiden dan de drie woorden uit het verslag. Natuurlijk is het ook een combinatie van observatie, de manier waarop hij het zei, maar in mijn optiek zouden die drie letters terug mogen komen in het verslag.
Ik betrap mijzelf er ook op dat ik niet alle woorden in een verslag of in een terugkoppeling zet. Dat ik ook geneigd ben om meer woorden te gebruiken dan dat ene woord met zoveel kracht. Tijdens het schrijven van dit stukje heb ik ook lang nagedacht of ik het wel moet uitschrijven. Is het niet netjes om er een asterisk (=*) te plaatsen, want iedereen zou wel uit de context kunnen opmaken dat het niet om een kat zou gaan. Ik stel ook niet voor om een verslag met alleen zulke woorden op te stellen, maar soms mag je een woord met kracht gebruiken en het in zijn kracht laten.